Witamina D – Najlepsza para dla wapnia

Witamina D i wapńWitamina D potrzebna jest dzieciom, dorosłym i seniorom

Wapń jest niezbędny organizmowi do prawidłowego funkcjonowania, jednak, jak każdy pierwiastek, wymaga odpowiedniego towarzystwa, by mógł być właściwie i możliwie najpełniej wchłonięty przez organizm. Jedną z najważniejszych substancji biorących udział w syntezie wapnia jest witamina D. Jej długotrwałe niedobory, szczególnie w okresie jesienno-zimowym, mogą przyczynić się nie tylko do pogorszenia nastroju, ale przede wszystkim do kłopotów z układem kostnym.

Niegdyś uważano, że witamina D jest potrzebna dzieciom, by ich kości rosły zdrowo. Obecnie lekarze przekonują, że zdrowie człowieka w każdym wieku jest w dużej mierze uzależnione od tej substancji. Mimo rosnącej świadomości społecznej i akcji informacyjnych prowadzonych przez placówki medyczne, wielu z nas cierpi na niedobory witaminy D, a co za tym idzie – także wapnia. Pora to zmienić. Przedstawiamy duet idealny: wapń i witamina D.

Wapń – ważny pierwiastek

Odpowiednie stężenie wapnia sprawia, że nasze kości są mocne, zęby mocny, a krew krzepnie prawidłowo. Ponadto obecność tego pierwiastka w organizmie odpowiada za sprawne mięśnie, odprężone nerwy, zdrowy sen i pogodny nastrój. Zdrowy człowiek potrzebuje ok. 2,1–2,6 mmol/l (według innych oznaczeń 8,5–10,5 mg/dl) wapnia. Podstawowym źródłem wapnia powinna być urozmaicona dieta. Dobrym źródłem Ca są przetwory mleczne i ryby. Więcej o zawartości wapnia w produktach czytaj w tabeli na http://calperos.pl/o-wapniu. W przypadku niedoborów zaleca się przyjmowanie preparatów wapniowych.

Wapń i witamina D – duet idealny

Nawet najlepsze źródła wapnia zdadzą się na nic, jeśli w diecie zabraknie witaminy D. Wchłanianie wapnia odbywa się bowiem w jelicie cienkim, dlatego jest w dużej mierze zależne od śluzówki przewodu pokarmowego oraz obecności substancji transportujących pierwiastki w krwiobiegu. Jednym z nich jest witamina D, która w jelitach występuje w postaci hormonów (kalcytriol i parathormon), jake są wytwarzane przez gryczoły przytarczyczne. Parathormon zapewnia większe wchłanianie wapnia z nerek, dlatego jego rola jest tak ważna. Oba hormony wpływają na efektywne wykorzystywanie Ca dostarczanego w diecie, choć wielu specjalistów sądzi, że największą rolę w procesie syntezy wapnia z jelit odgrywa aktywna postać witaminy D.

Witamina D i słońce

Zapotrzebowanie organizmu na witaminę D jest zależne od wieku człowieka. Według danych Światowej Organizacji Zrowia (WHO) wcześniaki potrzebują 1200 U/dobę. Ilość niezbędna dla niemowląt wynosi 800 U/dobę. Witamina D w porcji 4000 U/dobę jest właściwa dla starszych dzieci, a osobom dorosłym zaleca się nawet 2000 U/dobę. Oczywiście wszystko zależy od ogólnego stanu organizmu oraz od indywidualnych potrzeb człowieka. Zapotrzebowanie na witaminę D jest również uzależnione od pory roku. Ta substancja powstaje bowiem przede wszystkim w skórze, pod wpływem promieni słonecznych, dlatego mieszkańcy Europy powinni suplementować ją w okresie jesienno-zimowym. Warto wiedzieć, że według najnowszych badań światło słoneczne jest w stanie zaspokoić zapotrzebowanie na witaminę D tylko od maja do września i to tylko przy odpowiedniej ekspozycji na słońce. W pozostałych miesiącach konieczne jest uzupełnianie diety suplementami.

Źródła witaminy D

Warto wiedzieć, że choć witamina D powstaje w skórze i do jej syntezy niezbędne są promienie słoneczne, można ją znaleźć także w niektórych produktach spożywczych. Jej najlepszym źródłem są tłuste ryby morskie (np. sardynki, szproty i śledzie) oraz tłuszcz rybi, czyli znienawidzony przez pokolenia dzieci tran. Ponadto witaminę D znajdziemy także w żółtku jaj i wątróbce. Niestety ilości zawarte we wspomnianych produktach nie są wystarczające do pełnego zaspokojenia potrzeb organizmu, dlatego Instytut Żywności i Żywienia zaleca suplementację. Warto dodać, że prowadzone w latach 2000-2001 badania IŻŻ wykazały, że większość dzieci z niedoborami witaminy D cierpiało także na niedobór wapniowy.

Wapń jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania organizmu, dlatego nie należy dopuszczać do jego niedoboru. Warto jednak wiedzieć, że jego właściwe wchłanianie wymaga obecności substancji pomocniczych. Najważniejszą z nich jest witamina D – nie należy o tym zapominać szczególnie w okresie-jesienno zimowym, gdy nikłe promienie słoneczne nie sprzyjają jej powstawaniu.