Nadciśnienie tętnicze – Groźna choroba

mierzenie ciśnieniaNadciśnienie tętnicze to choroba występująca powszechnie, ale bardzo wielu ludzi nie zdaje sobie sprawy ze swojej choroby, ponieważ nie odczuwa objawów.

Nadciśnienie tętnicze trzeba leczyć, a na pewno trzeba eliminować czynniki ryzyka związane ze stylem życia. Tę część leczenia możemy zrobić samodzielnie, ale wymaga to dużej samodyscypliny, ponieważ wymaga dużej zmiany stylu życia.

Nadciśnienie tętnicze w pigułce

Nadciśnienie tętnicze to choroba występująca powszechnie, ale bardzo wielu ludzi nie zdaje sobie sprawy ze swojej choroby, ponieważ nie odczuwa objawów i nie mierzy regularnie ciśnienia tętniczego. Z nadciśnieniem tętniczym mamy do czynienia w przypadku podwyższonego ciśnienia skurczowego i rozkurczowego. Jakie ciśnienie tętnicze jest uważane za prawidłowe? Najlepiej, jeśli ciśnienie tętnicze skurczowe nie przekracza 120 mm Hg, a rozkurczowe jest mniejsze od 80 mm Hg (w skrócie 120/80 mm Hg). Według polskiej nomenklatury jest to tzw. ciśnienie tętnicze optymalne, a za prawidłowe uważa się ciśnienie do wartości 139/89 mm Hg. Ciśnienie tętnicze powyżej 140/90 klasyfikowane jest jako nadciśnienie. Te wartości dotyczą sytuacji, kiedy nie przyjmujemy leków od nadciśnienia, co jest podejściem oczywistym – jeśli ustabilizujemy ciśnienie lekami, nie oznacza to, że nie chorujemy na nadciśnienie. Istotne jest również wykonanie kilku kolejnych pomiarów, ponieważ jednorazowy wzrost ciśnienia tętniczego może być spowodowany różnymi czynnikami i nie niesie ze sobą negatywnych konsekwencji.

Jeżeli jednak 3 kolejne pomiary wykażą ciśnienie wyższe niż zalecane, to mówimy o nadciśnieniu (przeczytaj więcej o nadciśnieniu – https://portaldlazdrowia.pl/nadcisnienie-tetnicze/).

Przyczyny nadciśnienia tętniczego

W większości przypadków nie da się uchwycić konkretnych przyczyn wystąpienia nadciśnienia tętniczego, mówimy wtedy o nadciśnieniu pierwotnym, które dotyczy 90-95% przypadków. W takich przypadkach mówi się o czynnikach ryzyka choroby nadciśnieniowej, którymi mogą być: czynniki genetyczne (rodzice lub dziadkowie chorowali na nadciśnienie) lub czynniki dotyczące stylu życia:

  1. nadmiar soli w diecie (chodzi o sód),
  2. zbyt dużo tłuszczu zwierzęcego,
  3. brak aktywności fizycznej,
  4. nadmierna masa ciała,
  5. palenie tytoniu
  6. spożywanie alkoholu.

Nie są to konkretne przyczyny, ale czynniki, które w istotny sposób zwiększają prawdopodobieństwo zachorowania na nadciśnienie. Pozostałe przypadki to tzw. nadciśnienie wtórne, które może być spowodowane przez konkretną chorobę, na przykład:

  1. przewlekła choroba nerek,
  2. zwężenie tętnic nerkowych,
  3. choroby neurologiczne i układu krążenia,

Nadciśnienie u kobiet może być również wywołane ciążą lub doustnymi środkami antykoncepcyjnymi.

Choroba nadciśnieniowa

Choroba nadciśnieniowa jest groźna, ponieważ w dłuższej perspektywie czasowej jest ważnym czynnikiem ryzyka takich chorób, jak zawał serca, udar mózgu, pęknięcie tętniaka aorty lub innych tzw. incydentów sercowo-naczyniowych. Wymienione choroby w wielu przypadkach powodują zgon lub ciężki stopień niepełnosprawności. Z tego powodu leczenie nadciśnienia jest konieczne i musi odbywać się pod kontrolą lekarza. Oprócz wykonania pewnych badań lekarz zaleci na pewno systematyczny pomiar ciśnienia tętniczego w warunkach domowych, wydając w tym zakresie szczegółowe zalecenia.

Ważne, aby te pomiary wykonywać prawidłowo, notując je w specjalnym notesie dostępnym u lekarza rodzinnego. Niezależnie od leczenia trzeba eliminować czynniki ryzyka związane ze stylem życia, czyli odstawić papierosy, ograniczyć spożycie alkoholu, soli kuchennej, zlikwidować lub zmniejszyć nadwagę (zmiana diety, więcej ruchu). Eliminowanie tych czynników ryzyka jest o tyle ważne, że są one czynnikami ryzyka wielu innych groźnych chorób (więcej o obniżaniu ciśnienia krwi – https://portaldlazdrowia.pl/jak-obnizyc-cisnienie-krwi/).

Pamiętajmy, że leczenie nadciśnienie a musi być pod stałą kontrolą lekarza, nie wolno również samodzielnie odstawiać leków. Być może nasze działania w zakresie eliminacji czynników ryzyka przyniosą efekty, ale decyzję o odstawieniu lub zmianie leku albo zmianie dawkowania powinien podjąć lekarz.