Twoja córka lub wnuczka straciła ciążę? W tym trudnym czasie możesz wesprzeć ją nie tylko swoją obecnością, ale też praktycznymi informacjami na temat badań i praw po poronieniu. Tym bardziej, że poznanie przyczyny poronienia to jedna z ważniejszych informacji dla rodziców. Pozwala lepiej przygotować się do kolejnej ciąży, a często także pozbyć poczucia winy. Jakie badanie po drugim poronieniu warto wykonać na samym początku diagnostyki?
Przyczyny poronienia – najczęściej to choroby genetyczne płodu
Diagnostykę najlepiej rozpocząć od badania na materiale poronnym. Daje ono niepowtarzalną szansę sprawdzenia, czy do straty przyczyniła się obecna u dziecka choroba genetyczna (np. zespół Downa, zespół Turnera czy zespół Edwardsa). Tego rodzaju choroby są najczęstszą przyczyną poronień – nawet do 80% strat w pierwszym trymestrze ciąży może być związanych właśnie z nimi [1].
Co ważne, takie choroby najczęściej powstają spontanicznie i losowo, a więc nie da się im w żaden sposób zapobiec. Bardzo rzadko powtarzają się również w kolejnej ciąży. Świadomość, że do straty przyczyniła się taka nieprawidłowość, jest dla wielu rodziców okazją do pozbycia się poczucia winy.
Badanie po poronieniu jak wykonać i co jest najważniejsze?
Aby badanie miało rzeczywistą wartość dla rodziców i lekarzy, musi analizować materiał pochodzący naprawdę od dziecka. Warto wybrać więc laboratorium, które do realizacji badania wymaga pobrania również wymazu od mamy. Dlaczego to takie istotne?
W takiej sytuacji możliwe jest porównanie materiału od dziecka i od matki. Dzięki temu wiadomo, że bada się rzeczywiście właściwą tkankę i że wynik rzeczywiście pokazuje, czy u dziecka wystąpiła któraś z najpowszechniejszych chorób genetycznych (np. zespół Downa, zespół Turnera czy zespół Patau).
Nie tylko przyczyny poronienia – badanie pozwala też skorzystać z należnych praw
Badanie materiału poronnego pozwala też określić płeć, a więc i daje możliwość skorzystania z należnych po poronieniu praw. Bez względu na moment straty rodzice mogą pochować dziecko, a także zarejestrować je w Urzędzie Stanu Cywilnego (USC) i odebrać zasiłek pogrzebowy (4000 złotych). Mama może skorzystać również ze skróconego urlopu macierzyńskiego (56 dni).
Do rejestracji, zasiłku i urlopu konieczny jest dokument ze szpitala – karta martwego urodzenia. Lekarz wydaje ją jednak tylko w sytuacji, gdy zostanie określona płeć. Przy poronieniu do ok. 16. tygodnia ciąży płeć można ustalić tylko badaniem DNA.
Źródła: [1] J. Skrzypczak, B. Kwinecka-Dmitriew, M. Zakrzewska, A. Latos-Bieleńska, Czy i jak często aberracje chromosomowe zarodków powtarzają się w kolejnej ciąży?, „Ginekologia Polska” 2010, 81 (9).
Autor: www.poronilam.pl